Arno naar de Arno De laatste drie weken van september 2012 waren Marga en ik op vakantie in Toscane en Umbrië. Het was voor het eerst in vele jaren dat wij buiten de schoolvakanties op reis gingen. Wij hadden verwacht minder geld kwijt te zijn aan de reis en wij hadden gehoopt op minder drukte bij de bekende toeristenplaatsen. Dat eerste kwam uit, het tweede helaas niet. Met name in Florence en Pisa kon je bijna letterlijk over de hoofden lopen. Er waren nog meer minpuntjes. Het weer was niet echt mooi. Naarmate de vakantie vorderde werd het steeds slechter en tijdens de laatste week was het vaak grijs en regenachtig. Ook kwamen wij tot de ontdekking dat Italië qua infrastructuur een derdewereldland aan het worden is. Met name de wegen zijn ongelooflijk slecht. Tenslotte vonden wij de grotere steden zoals Florence vies met veel ontsierende graffiti. Ik wil echter niet al te negatief overkomen want er was genoeg moois om te zien en te beleven. Toen wij op de dag van vertrek om zeven uur 's ochtends van Schiphol opstegen voor onze vlucht naar de luchthaven van Pisa was de lucht bewolkt met her en der felle opklaringen. Dat contrast leverde enkele aardige vanuit het vliegtuig genomen foto's op. De eerste week verbleven wij in het centraal in Toscane gelegen Borgo Collelungo. Toen wij ons bij de receptie van dit appartementencomplex meldden, werden wij hartelijk verwelkomd door de eigenaresse, die in de veronderstelling verkeerde dat wij voor de tweede keer in enkele maanden een bezoek aan haar 'herberg' brachten. Hans en Betty hadden hier namelijk eerder dit jaar ook gezeten en de naam 'De Bruijn' zag zij natuurlijk niet al te vaak. Ik kreeg de indruk dat zij ietwat teleurgesteld was toen ik haar vertelde dat ik 'slechts' een broer was, maar ondanks dat kregen wij van haar een mooie bungalow toegewezen, waar wij een fijne week zouden doorbrengen. Vanuit Borgo Collelungo zijn de bekende Toscaanse plaatsen makkelijk te bereiken. Wij bezochten o.a. de Etruskische stad Volterra (foto linksboven), Sienna met het grote plein waar twee keer per jaar de palio paardenrace wordt gehouden (foto rechtsboven), San Gimignano, het stadje met de veertien torens (foto linksonder), en natuurlijk Florence, de geboorteplaats van de Renaissance (foto rechtsonder). De rivier die mijn naam draagt, de Arno, verdeelt Florence in twee delen. Ik vond het bijzonder op de kade te staan en mijn naamgenoot onder de Ponte Vecchio door te zien stromen. Deze bekende brug met winkeltjes verbindt de twee oevers van de Arno op het smalste punt. Als je aan Toscane denkt, dan zie je een glooiend landschap voor je met her en der dunne cypressen en pittoreske boerderijen. Het is een heel kenmerkend landschap. Wij constateerden echter met verbazing dat dit landschap slechts sporadisch voorkomt in Toscane. Alleen in de omgeving van Volterra zie je het veel. Reden genoeg voor ons om het 'in te lijsten'. De tweede week van onze vakantie verbleven wij in Umbrië, in een modern resort in de omgeving van Assisi. Op de foto hieronder zie je ons appartement en onze huurauto, een Peugeot 3008. Deze beschikte over een automatische handrem. Heel handig! Als je schuin stond en je wilde optrekken zorgde de auto ervoor dat je niet naar achteren rolde. Dit kenden wij nog niet. Umbrië werd enkele jaren geleden getroffen door een aardbeving die veel schade veroorzaakte. Op dit moment zijn de herstelwerkzaamheden vrijwel voltooid en daardoor maken de stadjes een opgeruimde en 'historisch verantwoorde' indruk. Veel oude gebouwen zijn herbouwd in de oorspronkelijke staat zodat ze ouder lijken dan vóór de aardbeving. Een beetje nep, natuurlijk, maar het ziet er wel gaaf uit. Deze tweede week bezochten wij uiteraard Assisi, de bijzonder leuke en mooie stad van Sint Franciscus. Dit bezoek was een hoogtepunt van onze vakantie. Ook reden wij o.a. naar Spoleto, dat een aquaduct uit de dertiende eeuw heeft (foto linksboven), Trevi (foto rechtsboven), Gubbio (foto linksmidden), Montefalco, Bevagna (foto rechtsmidden), Spello, en andere soortgelijke stadjes. Voor de afwisseling gingen wij ook naar Fonti del Clituna, een soort park met de bron van het riviertje Clituna (foto linksonder), en de Cascata delle Marmore, een enorme waterval die slechts gedurende enkele uren per dag te zien is. Hij kan aan- en uitgezet worden! Als het water niet naar beneden valt om de toeristen een plezier te doen, wordt het elders gebruikt voor de opwekking van hydro-energie (foto rechtsonder). Aan het begin van de derde week reden wij terug naar het zuiden van Toscane, naar een hotel in Massa Marittima, waar wij twee dagen verbleven. Op een van deze dagen bezochten wij het aan de kust gelegen Parco Archeologico di Baratti e Populonia, een enorm terrein met daarop blootgelegde grafheuvels, tempels, woonverblijven, e.d. van de Etrusken. Het bezoek aan deze indrukwekkende verzameling oudheden was een tweede hoogtepunt van onze reis. Grafrovers en archeologen hebben in een centraal op het terrein gelegen heuvel tientallen graven aangetroffen. Als je naar beneden loopt en zo'n graf ingaat waan je je in de onderwereld. Het was donker, regenachtig weer tijdens ons bezoek, wat de atmosfeer nog angstaanjagender maakte. De laatste drie dagen van onze vakantie verbleven wij in een hotel gelegen tussen Pisa en Lucca in het noorden van Toscane. Bezoeken aan deze twee steden stonden dan ook als laatste op ons programma. Lucca vonden wij mooier en interessanter dan Pisa. In deze laatste stad heb je eigenlijk alleen maar de 'scheve toren', de Dom en de Doopkapel, en dat is het wel. Lucca heeft veel meer te bieden. Binnen de oude stadsmuren vind je veel plekken en gebouwen die een bezoek meer dan waard zijn. De kerk San Michele in Foro is prachtig (foto's boven) en vanaf de met een boom bekroonde Guinigi Toren heb je een fraai uitzicht over de stad (foto's midden). Een café Americano op een terrasje op het schilderachtige Piazza dell'Anfiteatro maakt je dag compleet (foto's onder). De volgende dag vlogen wij weer huiswaarts. Toen wij na het opstijgen over Pisa vlogen konden wij nog een blik werpen op wat misschien wel dé bezienswaardigheid van Toscane is: de 'scheve toren' van Pisa. Recht onder ons stroomde de Arno. Niet ver van hier mondt deze rivier uit in zee.