Zijn er mensen die iedereen graag mag? Is
er één mens op wie niemand kritiek heeft?
Griezels, gluiperds, glibbers, boeven, psychopaten, lafaards, kat-in-het-donker-knijpers,
echtbrekers, roddelaars, wreedaards, boemannen en boevrouwen vallen bij
de eerste selectie al af. Resteert 15% (optimistische schatting) van het
mensdom.
Nu wordt het ingewikkelder, want je doet het niet gauw bij iedereen goed.
Als mens. Wat voor de een perfectionisme heet, is voor de ander ergerlijke
pietluttigheid; idem met zuinigheid en schraapzucht, relativeringsvermogen
en onverschilligheid, flexibiliteit en slapte. Een goede lobbes wordt zomaar
ingedeeld bij de slome sukkels, luie collega's bestempelen de gedreven werker
achter zijn rug als een streber. De heilige wekt de wrevel van schijnheiligen
en zondaars. Ik wil maar zeggen, als de mensen weer eens iets op je hebben
aan te merken, met hun eeuwige negatieve ... O nee, ik wou het over Matthew
Sadler hebben.
Het afgelopen weekend liep ik drie dagen als bulletinschrijver rond bij
het Nova Schaaktoernooi. Sadler werd eerste, evenals vorig jaar. De 37-jarige,
nu in Amersfoort woonachtige Brit gold tot 1998 als een groot talent, gaf
toen de brui aan het beroepsschaken en verkoos een carrière in de ICT. Sinds
een paar jaar schaakt hij af en toe weer, puur voor zijn genoegen, en dat
genoegen werkt aanstekelijk op iedereen die hem bezig ziet. Tegen wie hij
ook speelt, de toeschouwers zijn voor Sadler.
Deels komt dat door zijn speelstijl. Als het even kan, bewandelt hij grillige,
gevaarlijke paden en hij zet zijn partijen graag onorthodox op. Maar zijn
aandoenlijke uiterlijk helpt ook. Hij is niet moeders mooiste: glimmende,
kale schedel en oren als rode satellietschotels, die het liefst voor zichzelf
zouden beginnen. En daartussenin de bescheidenste, vriendelijkste, pienterste
oogjes die je ooit hebt gezien.
Schaken is een meedogenloos spel, de koning moet dood, daar komt het op
neer en als je in één moeite door het ego van de vent tegenover je kunt
bezeren, moet je het zeker niet laten. En als in zo'n milieu iemand rondloopt
die ieders sympathie krijgt en over wie drie dagen lang niemand praat zonder
een twinkeling in zijn ogen te krijgen, is dat hoogst uitzonderlijk. Geen
kwaad woord over Matthew!
© Marius Jaspers - p 2011 HWP Jaarboek 2010-2011
https://arnodb.nl/marijas/ |