Na de beëdiging van het kabinet Van Agt-Wiegel adverteerde het weekblad
Vrij Nederland met de leuze "Het zijn weer tijden om VN
te lezen!".
De vraag is, wat lezen we vandaag de dag? U weet waar ik op doel: de kredietcrisis!
De AEX nadert tot 300, de Nikei is in de min, de Nasdaq in mineur, Bos
gaat in business, de recessie nadert met, jawel, rasse schreden. Miljarden
euro's verdampen, en eerbiedwaardige bankiershuizen vallen om als broze
dronkaards na sluitingstijd. En hoe hoger de staatsgaranties worden opgeschroefd,
hoe lager het vertrouwen bij de spaarder. Her en der wordt al voorzichtig
gedanst op het graf van het kapitalisme.
Waar vinden we houvast? Het Financiëel Dagblad, The Economist,
The Wall Street Journal? Voor mij persoonlijk is er in deze woelige,
om niet te zeggen apocalyptische, tijden maar één krant: de Haarlemmer.
Eigenlijk bedoel ik de bijlage, De Stadskrant. De eerste twee pagina's
(met gemeentelijke propaganda) sla ik altijd over. Ik ben verslingerd
aan de rubriek Vergunningen - aangevraagd, verleend en geweigerd. Al brandt
de wereld, al schudden de beurzen op hun grondvesten, de Haarlemse ambtelijke
molens draaien onverstoorbaar. Burgers vragen keurig hun vergunningen
aan, en de bevoegde instanties voorzien die (na ampel beraad) van onberispelijke
stempels. Zoals Voltaire zei: "Il faut cultiver son jardin."
Ik doe een greep:
"Burgwal 37rd: plaatsen privacyscherm om bestaand terras,
Rijksstraatweg 293: plaatsen stenen schuur in achtertuin,
Morinnesteeg 21: vernieuwen en vergroten kozijn voorgevel,
Schoterbosstraat 15: legaliseren drie bestaande duivenhokken,
Zonnelaan 1: plaatsen kleine fietsenberging,
Zijlweg 38rd: veranderen gebruik serre en gevelopening in zijgevel 1e
verdieping,
Karel van Manderstraat 22: verwijderen asbesthoudend aanrecht,
Duinroosplantsoen 18: plaatsen vlaggenmast."
Beter dan Melisana! In dit verscheurde land, waar racisten en extremisten
volgens de media de bijl zetten aan de wortels van de samenleving, lees
ik onder Verlening kapvergunning met herplantplicht:
"Het college van burgemeester en wethouders maakt bekend dat de volgende
kapvergunningen zijn verleend onder voorwaarde van herplant; de herplant
vindt plaats in overleg met, en onder goedkeuring van het hoofd van de
hoofdafdeling Wijkzaken:
Crayenesterlaan 6: mulus, reden: slechte vitaliteit en de boom levert
geen appels meer. Herplant: 1 appelboom, tweede of derde grootte.
Poelpoldervreugd: 1 els. Reden: de boom is dood. Herplant: 1 els, diameter
35cm."
Vergeet Kafka. Dat wekelijkse vergunningenoverzicht is een coproductie
van duizend Haarlemse ambtenaren – anonieme, bescheiden beoefenaars van
een miskend literair genre. Luister naar de kleine poëzie van de bureaucratie:
"De volgende personen kunnen beroep instellen tegen bovengenoemde beschikking:
1) degenen die zienswijzen hebben ingebracht tegen de ontwerpbeschikking;
2) belanghebbenden aan wie redelijkerwijs niet kan worden verweten dat
zij geen zienswijzen hebben ingebracht tegen de ontwerpbeschikking."
Begrijp mij goed, ik juich niet alles toe wat ik lees. Zo heb ik een zwak
voor kleine bootjes. Niet om in te varen, meer als kadeversiering. Van
die dromerige scheepjes, die - liefst onder een treurwilg - aan een vermolmde
vlonder liggen te genieten van een rustige oude dag. Zo'n aanblik laat
mij niet onberoerd. Op stille herfstdagen zijn die pieremagochels op hun
mooist, weerspiegeld in de rimpelloze gracht. Sommige half gezonken, afgevallen
bladeren in het lekwater ...
Dus als ik in De Stadskrant een lijst zie van door de Havendienst
in beslag genomen "onbekende vaartuigen", die zijn weggesleept naar het
Havenkantoor om ter veiling te worden aangeboden, valt dat bij mij helemaal
verkeerd. De grote wereld dringt zich ineens brutaal op. Dan schiet me
te binnen dat ze een jachthaven bij Penningsveer willen sluiten, wegens
een gebrek aan "uitstraling". De gemeente heult met die poenige jachteigenaren,
bries ik. De exorbitante zelfverrijkers, de gladde bonuspakkers, die profiteren
van de heersende graaicultuur ...
Maar weldra valt mijn oog op een ander bericht en laat ik mij hypnotiseren
door het getik van de ambtelijke pendule:
"Het college van burgemeester en wethouders maakt bekend dat een aanvraag
voor ontheffing is gedaan voor het houden van twee varkentjes op kinderboerderij
de Houthoeve in de Haarlemmerhout te Haarlem. Het college is bereid deze
ontheffing te verlenen op voorwaarden."
En stel dat ú dáárdoor in razernij ontsteekt, dat u de schurft heeft aan
varkens in alle maten en soorten, al zijn het er maar twee, dan is daarin
voorzien: de conceptontheffing ligt op grond van artikel 3 lid 4 van de
Algemene Wet Bestuursrecht zes weken ter inzage. U kunt uw zienswijze
tot 30 oktober schriftelijk kenbaar maken. Uw zienswijze dient voorzien
te zijn van uw naam, adres, de datum, het besluit waarop uw zienswijze
betrekking heeft en de redenen van uw zienswijze.
Was alles in de wereld maar zo goed geregeld!
[Voorgelezen tijdens de Broodkast radiouitzending van oktober 2008
op Radio Haarlem 105.]
© Marius Jaspers - p 2008 Raarlems Dagklad
Reacties naar marius.jaspers@gmail.com
https://arnodb.nl/marijas/ |