goedegroep

Goede groep

Gewoontegetrouw begon ik zondagavond, drie dagen vóór de uitzending van de Radio 105 Broodkast, door de krant te kruimeldieven, op zoek naar ongerechtigheden en stofnesten, vieze klodders en schandvlekken op het blazoen van onze stad. Van een beetje columnist wordt verwacht dat ie flink huishoudt - en de nodige doffe dreunen uitdeelt. Een gemene uithaal op zijn tijd strekt tot aanbeveling.

Er was gelukkig genoeg van mijn gading: zo telt Haarlem 14% PVV-stemmers, die vastbesloten zijn samen een cordon sanitaire te vormen rondom hun weldenkende stadgenoten. Over bruggen en tunnels valt met een beetje goede wil altijd wel wat te vitten, en dan is er natuurlijk het gerestaureerde Paviljoen Welgelegen, waar de Koningin werd rondgeleid vlak voordat het rapport over de 80 miljoen aan verkwanselde provinciegelden verscheen / (schuin streepje, doorhalen wat niet van toepassing is) waar het rapport over de verdwenen Icesave tegoeden pas verscheen nadat de koningin bij Commissaris van de Koningin Borghouts en Gedeputeerde Ton Hooijmaijers op theevisite was geweest. De afwas was amper gedaan of de SP ensceneerde een rel rond het 'regentenbal', exclusief voor bobo's met (excusez le mot!) 'black tie'.

Schietschijven genoeg dus en de munitie lag klaar; ik hoefde alleen de trekker nog maar over te halen, toen ik besefte dat mijn humeur veel te goed was om met scherp te schieten. En het was de schuld van Joost Mulder. En van de Letterenloop, georganiseerd voor een goed doel. Na de finish op de ijsbaan zag ik Joost Mulder (blozend als altijd en nog nadampend van de 10 kilometer die hij hollend had afgelegd) in korte broek het podium beklimmen om een lied te zingen.

Welk lied?! Uh ... Zíjn lied! Gewoon, Ik Ben Een Haarlemse Jongen!

En ineens besefte ik hoe bijzonder het was dat niemand besefte hoe bijzonder dat was. En dat het zo gewoon lijkt, komt doordat er in deze stad zo véél mensen rondlopen die (in wisselende samenwerkingsverbanden op allerlei terreinen, op allerlei manieren) hun steentje bijdragen aan de sfeer. Aan het culturele klimaat, zo u wilt. Bij de Dichtlijn, de Vijfhoek Kunstroute, Bach in de Bagger, de Haarlem Kennisquiz, Woorden in de Waag, de Broodkast, Badmutz, Haarlemse Nachten, het Ampzing en ga zo maar door. Als ze geluk hebben krijgen ze een fles wijn met een feestelijke strik eromheen en wat applaus. En ze beleven er hoe dan ook ook plezier aan.

"Dit is een goed stel", sprak Theo Reitsma bij het EK voetbal in 1988 en zo is het hier ook. Een goede groep. "Ons kent ons", zeggen zuurpruimen. "Haarlem is een dorp." En ik geef toe, soms is het een onsje teveel. Dan kent ons ons net een beetje te goed en te lang. Dan ben je tijdelijk op elkaar uitgekeken, of zijn er irritaties. Dan zou je willen dat De Solipsist voor de variatie werd gezongen door Sonja Kagie of dat Nuel Gieles eens tapdanste in plaats van sonoor een gedicht voor te dragen. En dan vergeet je hoeveel armer de stad zou zijn als zo'n groep niet bestond.

Hier in de Broodkast, de laatste van dit derde seizoen, komen veel lijnen bijeen. De presentatrice had een beetje de pee in dat ze als genomineerde niet de prijs kreeg voor het beste lokale radioprogramma. Daar kan ik me iets bij voorstellen, want samen met Marc van der Aart heeft ze echt iets neergezet. Er zijn hoogte- en dieptepunten, maar de Broodkast is hoe je het ook bekijkt een aanwinst voor de stad. Eigenlijk heb ik maar één puntje van kritiek en dat is de afkondiging. Geforceerd vlot, quasi-nonchalant, afgeraffeld in een na-de-laatste-naam-mag-ik-buiten-een-peuk-roken tempo.

MET TAK A TAM ZING CHNOO-SCHAP

BIE SNEDE FO FBODE TENGELSE LEEWOORD

NU- GIELS GAS-TINTEFJOE

MA JAS KOM

BEUSTEMEES BET SNEI EN DE KOFS

PENNE ROB WIE de MAN EN GRONDIUS

SJOOS MOO MAN

EN DE PEES- TAATSI WAS IN HANT FUH MAK FRAART EN SKI-KLAAS tot de volgende keer.

Ski-Klaas, uh ... Zig-gy Kla-zes, mag ik je vragen de gesprekken van het tweede uur drie minuten in te korten en vandaag bij de afkondiging alle let-ter-gre-pen te laten fonkelen als hagelwitte tanden in een Prodent-reclame? Ere wie ere toekomt: jij verdient het, de vaste medewerkers verdienen het, de Broodkast verdient het en hopelijk gaan we er nog een jaar mee door.

[Voorgelezen tijdens de Broodkast radiouitzending van juni 2009 op Radio Haarlem 105.]