Ineens was hij er. Enige jaren geleden. Vanuit
Haarlem in het verre westen, over de IJssel naar het Saksische Salland.
Hij landde met zijn muze en huisdichteres Sylvia in Wijhe. En veel
te snel is Marius weer vertrokken, op 6 augustus, na een kort en
intens ziekbed.

Je beseft pas als iemand ineens wegvalt wat hij feitelijk heeft
betekend voor velen en voor jezelf. Een man die zich door zijn passie
voor de mensen en de wereld om hem heen als geen ander zo snel een
plaats wist te veroveren in zijn nieuwe wereld.
Dat uitte hij door inzet en betrokkenheid bij vele activiteiten
in de regio. Als schrijver en columnist in onder andere Hier in
Salland. Als meedenker en doener bij evenementen van Kunst en
Cultuur Olst-Wijhe. Als initiator, met zijn Sylvia, van het recente
Lieren aan de rivier, het woordkunstpodium van V.I.J.F. Zijn meepraten
in de Heerensoos. Net presentator geworden van de talkshow Wavinnie.
En uiteraard als schrijver van zijn langjarige column Dagklad.
Vanuit Haarlem voortgezet in Salland met humoristische, relativerende
observaties van zijn omgeving. Van landschap tot mensen, van politiek
tot natuur. Van zelfspot tot bewondering.
Persoonlijk heb ik de laatste jaren intensief met Marius en Harrie
Kiekebosch samengewerkt in een drieluik schrijverscollectief. Werkend
aan en filosoferend over het schrijven van een roman: Vanuit de
regionale geschiedenis, via de huidige chaotische wereld, naar een
dystopische onzekere toekomst met hoop. Dat boek gaat er komen.
De inspiratie die Marius ons gaf is te waardevol en blijvend.
Dat zal zeker zijn vrouw Sylvia ook zo voelen. Vanuit een ongelooflijk
gemis, zijn inspiratie en levensblijheid gebruiken in haar dichterlijke
creativiteit. Heel veel sterkte daarbij.
© Bert Hinnen - p 2024 Hier in Salland
https://arnodb.nl/marijas/ |