moerassigpark

Moerassig Park

Tot onze spijt heeft Marius de deadline voor de juni-column niet gehaald; in plaats daarvan ontving de redactie van Straatjournaal een transatlantisch telefoontje, waarin de doorgaans zo betrouwbare schrijver liet weten dat hij in Hollywood koortsachtig werkt aan het scenario van een radicale, maatschappelijk geëngageerde remake van Jurassic Park. De film speelt in Nederland en heeft de werktitel Moerassig Park. Onder embargo lichten wij hier vast een tipje van de sluier op.

Het verhaal draait om een groep briljante wetenschappers die bezeten samenwerken aan een ultrageheim project; plaats van handeling is een ondergronds laboratorium in de Alblasserwaard. Hun gemeenschappelijke drijfveer is afkeer van het huidige sociaal klimaat, dat wordt gekenmerkt door een steeds schrijnender tweedeling tussen arm en rijk. De uitwassen zullen iedereen bekend voorkomen: Panama Papers, de bankencrisis, exhibitionistische zelfverrijking door de bonusvretende élite, de uitkleding van het voorzieningenstelsel, een onderwijssysteem dat de kaarten gunstiger schudt voor kinderen van de hoogopgeleiden en zo het ontstaan bevordert van een kansarme onderklasse: ongeletterd, ongezond, obees, genotsverslaafd, ontgoocheld. Onvrede wordt gevoed via een toxisch infuus van vreemdelingenhaat en angst voor de toekomst, via de onderbuik toegediend door hitserige internet-fascisten en hun idool, de rechtse oppositieleider Sniert Woesters. Tot zover niks nieuws onder de zon.

Wat is er gebeurd met het verzet ter linkerzijde, vragen de wetenschappers zich moedeloos af. De vakbonden zieltogen en kwijnen; wie streeft naar meer sociale gelijkheid kan in het stemhokje kiezen tussen Groen Links, Slap Links, Flets Links, Ingekapseld Links en Bijna Dood Links. Welke partij koestert nog de oude socialistische idealen? Waar zijn de gestaalde kaders? Wie preekt – luid en onverschrokken – de REVOLUTIE? De aanstaande opstand van het proletariaat?

Het is op dit punt dat realiteit en science fiction versmelten tot een nieuw, van Oscars verzekerd genre, de reality fantasy. De wetenschappers, onder aanvoering van de Einstein-achtige Rein Genepoel, besluiten dat er maar één kans is op een Nieuwe Heilstaat: ze gaan een poging doen een ouderwetse Communist te klonen.

Theoretisch is het mogelijk een Communist te herscheppen, mits Genepoel & co de beschikking krijgen over het juiste DNA. Liefst dat van een van de mastodonten uit de oertijd van het socialisme: Marx, Engels, Lenin, Trotski (Stalin viel af bij het teamoverleg). De praktische problemen zijn groot – al deze aartsvaders zijn dood en begraven. Grafschennis om aan een baardhaar of botsplinter te komen gaat Genepoel te ver. Het kolossale manuscript van Das Kapital roven dan, om te kijken of daar nog iets aan kleeft – snot, huidschilfers of marxistische gal?

Uiteindelijk zoeken ze het dichter bij huis en wordt gekozen voor CPN-DNA. Dat blijkt evenmin eenvoudig. Microfoons waar partijleider Marcus Bakker ooit in geschuimbekt heeft, leveren niets op. Meer geluk hebben ze in Oost-Groningen. Bij opgravingen in de driehoek Scheemda, Nieuwe Beerta, Finsterwolde vinden ze resten van een barricade met bruikbaar erfelijk materiaal van een sedert lang uitgestorven type stakingsleider. Weldra kunnen de experimenten beginnen.

De spanning stijgt als de eerste gekloonde proto-communisten worden uitgezet in hun natuurlijke habitat, gebieden met een hoge werkeloosheid. Wat zijn de overlevingskansen van deze ijzervreters in het huidige klimaat van wrokkige apathie en gelatenheid? Wordt hun retoriek nog begrepen in de 21ste eeuw? Is het gebruikte DNA niet gecorrumpeerd met Maoïstische invloeden, zodat griezelige mutaties slechts een kwestie van tijd zijn? Hoe reageert Sniert Woesters op deze concurrentie van links?

Dat de film eindigt met een grote Kladderadatsj mag geen verrassing heten (het blijft Hollywood), maar of daarna vrede, rechtvaardigheid en harmonie heersen? Komt er een nieuwe wereldorde of zegeviert het neoliberalisme zoals wij dat momenteel helaas kennen? Moerassig Park verschijnt (onder voorbehoud) in 2018 in de bioscoop.