nkgenieten

NK Genieten

Het aftellen naar het NK Genieten is begonnen. Op 15 juli vindt de aftrap plaats van het jaarlijkse massa-evenement, met naar verwacht minstens 15 miljoen deelnemers. Vier weken lang zal het hele land – een enkele kniesoor of verstokte calvinist daargelaten – op zijn eigen niveau bezig zijn met Genieten.

Genieten is topsport in Nederland en niemand die dat beter beseft dan Lieuwerd Lieuwema, in 2013 nationaal kampioen Genieten bij de heren, en ook dit jaar weer een van de kanshebbers. Tijdens ons vraaggesprek in pannenkoekenhuis De Smikkelaar in het Limburgse Wulpserdaal blikt hij met ons terug op zijn wisselvallige voorseizoen.

"Ja, ik weet het, er bestaan twijfels over mijn huidige vorm, maar zelf geloof ik nog steeds in een medaille. Wat mensen nog weleens willen vergeten, is hoe zwaar Genieten is, als sport, en hoe veel je er voor moet doen. De basis moet je al in de winter leggen. Dan houd je de vakliteratuur bij (standaardwerken als Blijven Genieten! Puur genieten! Bewust genieten! en Genieten met witlof!). Daarnaast doe je krachttraining voor de belangrijkste lach- en genotspieren. En je werkt aan je duurvermogen. Amateurgenieters willen dat nog weleens verwaarlozen – die denken bij Genieten vooral aan piekervaringen: knallende champagnekurken, een valleiorgasme dat drie heuvelruggen verderop te horen is, kajakken tegen een waterval op en motorrally's door de woestijn. Van die dingen die ze je aanpraten in lifestyle-programma's en tijdschriften.

Het hoort er allemaal bij, vanzelf, maar de echte klasbakken beseffen dat iedere Genietdag 24 uur telt. Zelfdiscipline is een absolute vereiste. Je kan geen moment verzaken. In het klassement verspeel je de meeste punten uitgerekend vlak nadat je helemaal uit je dak bent gegaan. Door een after dinner dip, of postcoïtale tristesse; of je vloekt wanneer je bij een extatische salto in een hondendrol landt ... Iedere inzinking wordt door de jury bestraft.

Hoe lang ik nog meekan aan de top weet ik niet. De concurrentie is moordend en de belangen zijn groot. Mijn sponsors (Heineken, Pinkpop en Durex) verwachten prestaties van me en de druk is enorm. Begin dit jaar ben ik overtraind geraakt. Het Genieten viel me steeds zwaarder, al wilde ik dat niet aan mezelf toegeven. Steeds vaker droomde ik 's nachts dat ik in een ander, minder hedonistisch land leefde, tussen norse Noren of introverte IJslanders. Uiteindelijk ben ik op advies van mijn coach een paar weken helemaal gestopt. Om tot mezelf te komen. Dan zat ik uren sikkeneurig op een terras in een lelijke industriestad in het Ruhrgebied. Chagrijnige ober, mok lauwe, grijze koffie erbij en dan maar somberen. Of ik zat thuis hele avonden te griepen met de kachel uit en bestudeerde hoe de resten van een bak koude afhaalbami werden overwoekerd door schimmel. Alleen, het werd er niet beter op. Het echte plezier in het Genieten wilde niet terugkomen. Net toen mijn begeleidingsteam begon te vrezen dat ik definitief verloren was voor de sport, kwam ik puur toevallig een uitspraak tegen van de Engelse schrijver Alan Bennett: I am not happy, but I am not unhappy about it."

Lieuwerd Lieuwema leunt behaaglijk achterover en nipt van zijn Grand Marnier. "Aaah ... is me dat Genieten!" zegt hij glunderend.

"Ja, die uitspraak bracht de ommekeer, achteraf bezien. Het was nooit eerder bij me opgekomen dat je Genieten en Geluk ook kon relativeren. Dat je jezelf wat minder serieus kon nemen. En sindsdien ben ik langzaam maar zeker opgekrabbeld. Ik moest van ver komen en de absolute topvorm is er nog steeds niet. Gelukkig heb ik nog een paar weken. En een ding houd ik nu voortdurend voor ogen: Genieten is belangrijker dan winnen."