Rob en Aranka

Voorafgaand aan iedere Broodkast-uitzending stort ik mij op alle actualiteit die zich aandient tussen Delftwijk en Schalkwijk en meestal zit daar wel iets van mijn gading tussen. Ditmaal niet, beste luisteraars, en dat is de schuld van Rob en Aranka.

Rob en Aranka zijn stadgenoten van ons; ik ken ze persoonlijk, al heb ik ze de afgelopen tweeënhalf jaar niet gezien bij café de Roemer. Ze waren samen op fietsvakantie. Nou ja, vakantie: ze fietsten de Grote Zijderoute. De Verlengde Grote Zijderoute.

Rob (60) is een stoere krullenbol met een luide, hese drietrapslach; oud-gymnastiekleraar, onverwoestbaar humeur, dijen als een Neanderthaler en doorzettingsvermogen van hier tot Singapore. Aranka zou een kittige verpleegster kunnen spelen in een soap, maar het ontbreekt haar aan innerlijke rust voor een vaste baan: ze wil op avontuur.

Voor wie de Grote Zijderoute niet kent: je gaat hier het Kaarsentheater uit, linksaf naar het Spaarne, meteen rechts en dan in principe 7.000 kilometer aanhouden in zuid-oostelijke richting. Griekenland, Turkije, Iran, Kirzichistan, Turkmenistan, Mongolië, China, Tibet en Japan. Wel even opletten bij Irak en Afghanistan (neem daar niet de verkeerde afslag!) en houd er rekening mee dat de ANWB-paddenstoelen op een gegeven ogenblik ophouden.

Vorige week kwamen Rob en Aranka thuis, per persoon 26.000 km in de kuiten. In een interview met het HD zei Rob: "Je leert enorm relativeren. Wanneer we wéér weggaan? Ik heb echt geen idee, eerst maar weer eens aan de vier muren van mijn huis wennen."

Die krankzinnige tocht obsedeert me. De afgelopen week kon ik het Haarlemse nieuws niet anders lezen dan door de ogen van de acclimatiserende globetrotters. En dan kom je berichten tegen als: Luis in je haar? Kammen maar! Over een grootscheepse bewustmakingscampagne door de GGD Kennemerland. Die werkt aan eerherstel voor de netenkam, moet u weten.

Val Rob en Aranka daar niet mee lastig, dacht ik dan. Die trotseerden de vuurvaste Turkmeense teek, de knokkelkoorts veroorzakende Anatolische hommel, en de twaalfpotige taigaschorpioen, wiens steek een gevulde plastic bidon in drie minuten doet leeglopen.

Met een beetje pech moesten Rob en Aranka vorige week in de remmen knijpen voor de Groene Bakfiets van Natuurmonumenten, bestuurd door acteur en BN-er Hugo Metsers, die de stad Haarlem één vierkante meter 'natuur' kwam aanbieden, onder het motto Elke vierkante meter telt.

Moet je net terugkomen uit de steppen van Mongolië waar je weken moest wachten tot een nomade je eindelijk een beetje uierzalf kon lenen om je ketting te smeren. Waarna Rob en Aranka er niet onderuit kwamen om neer te hurken bij een stinkend kampvuur van yak-vlaaien, waarop een pan met de vermaarde knefti-soep pruttelt - met geitenogen in plaats van Unox-balletjes! Zoals ze daar zeggen in Azië: "Alles van het dier wordt gebruikt, behalve de adem."

En zouden die twee dan geschokt zijn over McDonalds, dat er niet in slaagt de duiven te weren uit het restaurant? McDuif was voorpaginanieuws in het HD. De gevreesde duif, de laatste natuurlijke vijand van de mens in deze regio.

Afgezien van de mens zelf dan. En daarom willen PvdA-raadsleden Helga Koper, Jan de Ridder en Jeroen Fritz komend weekend stage lopen bij de portiers van studentencafé De Koning. Tijdens hun stage willen deze heldhaftige PvdA-ers "zich informeren over veiligheid tijdens het uitgaan."

Ik geef toe, het is niet iedereen gegeven optimistisch met zijn fietsbel te bellen als een groep gebaarde mannen de weg verspert. Het kunnen de plaatselijke struikrovers zijn, of hun evenbeeld, Tjetjeense geheim agenten, die op hun beurt weer niet te onderscheiden zijn van opiumsmokkelaars of van gewone mannen met woeste baarden die hun jaarlijkse uitstapje maken met de aquariumvereniging.

Maar Rob en Aranka hebben mij doen beseffen met wat voor miemelnieuws en friemelnieuws wij ons hier bezighouden. En hoe weinig wij kunnen incasseren, slappelingen dat we zijn – één of twee uitzonderingen daargelaten. En dan doel ik natuurlijk op een tweetal als ... Marc en Ziggy, die net een fikse tegenslag te verwerken kregen.

Rob en Aranka zouden in de uitzending zijn vanavond, maar helaas, Aranka heeft een lekke achterband, ze heeft net gebeld. En Rob, ja, dat is niet zo'n prater. Die durfde niet te komen in zijn eentje.

Helaas. Volgende maand beter.

[Voorgelezen tijdens de Broodkast radiouitzending van oktober 2007 op Radio Haarlem 105.]

 

© Marius Jaspers - p 2007 Raarlems Dagklad

Reacties naar marius.jaspers@gmail.com
https://arnodb.nl/marijas/