vagekennis

Vage kennis

Londense taxichauffeurs moeten slagen voor een uiterst berucht examen, 'The Knowledge'. Gedetailleerde stratenkennis van het gebied met een straal van 10 km rond Charing Cross. De meeste 'cabbies' doen er twee tot vier jaar over. Blokken, blokken, blokken (wetenschappers hebben ondekt dat de chauffeurs er een grotere hippocampus van krijgen), ze krijgen hun licentie en ... dan zit al die kennis daar. Geramd. De hele A-Z, van avenues tot doodlopende straatjes, van Trafalgar Square tot de intiemste hofjes, de plattegrond van een wereldstad geinternaliseerd.

Ik voel een vage afgunst als ik daarbij stilsta en dat heeft alles te maken met mijn eigen wazige bolletje, dat zich meestal wel redt (het kent de belangrijkste routes, loopt intuïtief vaak in de goede richting, is niet te beroerd de weg te vragen, enz.), maar dat op geen enkel terrein, hoe beperkt dan ook, aanspraak kan maken op specialistische, absolute kennis.

Begrijp me goed, ik kláág niet, maar soms word je onverhoeds geconfronteerd met de encyclopedische herseninhoud van anderen, en dan sta je versteld van wat die (dag in dag uit, of ze willen of niet) in hun hoofd met zich meevoeren. Schakers, historici, verzamelaars, mineralogen, Herman Brusselmans-fans, Jupiler Leaguekenners of muziekliefhebbers.

Neem (met permissie!) het hoofd van Peter Bruyn, sinds jaar en dag zeer ter zake kundig poprecensent van Grote Broer het HD. Vandaag bladerde ik door de bijlage over Haarlem Jazz en Peter schrijft daarin over afro-popband Mdungu (zaterdag op de Grote Markt) dat ze een mix van Afrikaanse stijlen spelen, "waarbij de door de Nigeriaan Fela Kuti groot gemaakte afrobeat een rode draad is."

Akkoord, Fela Kuti, ja, die ken ik, denk ik tevreden, maar zo makkelijk kom ik er niet vanaf: "Maar ook mbalax uit Senegal en tal van Malinese invloeden zijn er te horen."

Mbalax, juist ja ... En stel, stel dat je mbalaxachtige invloeden denkt te horen a.s. zaterdag bij het concert en je staat in die tent naast Peter, dan hoort die op de koop toe ook nog Malinese invloeden, die mij zeker zullen ontgaan. N.B. Niet twee of drie Malinese invloeden, maar tal van!

En als die afro-mdungumdungumdungu-funk - verstomt, zou je een gesprekje kunnen beginnen, hem langs je neus weg iets kunnen vragen over de tweede reservedrummer van Captain Beefheart in het seizoen 1970-1971, de schele pianostemmer van Cole Porter, een nooit opgenomen bootleg van John the Revelator, de invloed van de vroege Liszt op het late werk van Al Jarreau, of iets anders wat je dwarszit.

En Peter zou van wal steken, zonder aarzelen, ik weet het zeker, en ik zou met plezier luisteren en hem aftappen en onderwijl denken, goh, had ik maar zo'n hoofd ... 'The Knowledge'!