•••••
In mei 2017 waren Marga en ik enkele
weken op Mallorca. Hieronder het derde verslag van onze reis. Hierin
stel ik het woord 'stil' centraal.
Net als Gran Canaria, waar wij veel komen, is Mallorca een toeristeneiland.
Op beide eilanden vind je het gehele jaar door ontelbare vakantiegangers
die komen voor de zee, de zon, het strand, en het bier. Ze verblijven
in vaak oerlelijke hotels of appartementencomplexen naast elkaar in
rijen gebouwd op niet al te grote afstand van het strand. Wij verbleven
ook in zo'n hotel, al hadden wij gekozen voor een hotel op een rustige
locatie wat verder weg van de boulevard.
Hebben dat soort eilanden dan niets te bieden voor toeristen zoals
wij die niet zijn gekomen om 'poepiebruin' te worden of elke dag om
4 uur 's ochtends lallend het hotel binnen te komen na opnieuw een
avond en nacht doorgebracht te hebben in een danstent of kroeg met
een naam die aan thuis doet denken? Natuurlijk wel, anders zouden
wij niet naar Gran Canaria of Mallorca gaan.
Wij huren voor zo'n vakantie altijd een auto voor de gehele periode
van ons verblijf. Wij kunnen dan doen en laten wat wij willen en zijn
niet afhankelijk van excursiebussen die toeristen en masse naar de
attracties van een eiland rijden. Natuurlijk vinden wij het fijn om
een uurtje aan het zwembad van het hotel te zitten, maar altijd in
de schaduw en met de e-reader in de hand. Meestal doen wij dat aan
het einde van de middag als wij terug zijn gekomen van onze eigen
excursie van die dag.
Het thema van dit verhaal is 'stil'. Er zijn genoeg stille plaatsen
te vinden op Mallorca, plaatsen waar de zontoerist niet of nauwelijks
komt. In dit verhaal zullen wij er enkele bezoeken, en we beginnen
met een aantal kerken en kloosters. Want waar kun je de stilte beter
proeven dan in gebouwen die al eeuwen in gebruik zijn als oorden voor
contemplatie en gebed? Ik zal mijn verhaal illustreren met foto's
die ik in en rond de gebouwen heb gemaakt. Moderne Cadfaels zul je
echter niet tegenkomen. Wij hebben ze gewoon niet gezien.
Artà was altijd al een welvarende stad. Het werd daarom vaak door
piraten belaagd. Op een monumentaal terras boven de stad staat op
de plek waar voorheen een moskee stond de oude, gefortificeerde parochiekerk
Transfiguració del Senyor - de gedaanteverandering van de Heer-. Ze
getuigt van het gevaar waarin Artà zich eeuwenlang bevond. Zien jullie
Marga op de rechterfoto? |
 |
 |
| Achter de kerk, omzoomd door cypressen,
leiden 180 traptreden de Calvarieberg op, naar de bedevaartskerk Sant
Salvador. Het uitzicht vanaf het kerkterras is echt de moeite waard. |
| Het Santuari de Lluc, geïsoleerd gelegen
in het Tramuntanagebergte, is hét bedevaartsoord van Mallorca en het
centrum van de Mariaverering. Hier wordt de Moreneta, de Zwarte Madonna,
vereerd. "Nigra sum sed formosa - Ik ben zwart maar mooi." |
| Het kerkgebouw van het klooster werd voltooid
in 1648. Het Mariabeeld op het hoofdaltaar stamt uit de 15e eeuw. |
| Het Santuari de Monti-Sion ligt op
de 248 meter hoge berg Puig de Monti-Sion. Het is gebouwd in de 14e
eeuw. Wij waren hier de eerste bezoekers van de dag en konden ongestoord
rondlopen. Het is slechts een klein klooster, maar door de stilte
om ons heen konden wij ons goed voorstellen hoe een leven als monnik
eruitziet. Door de ligging op een berg heb je vanaf het klooster een
mooi uitzicht op de omgeving. Kunnen jullie op de zonnewijzer op de
foto linksonder zien hoe laat het was toen wij daar waren? |
| Het uitzicht bij het in 1275 gebouwde
Santuari de Cura is ook mooi, want het ligt op de 548 meter hoge berg
Puig de Randa, met drie kloosters op de berghellingen de heiligste
berg van Mallorca gedoopt. |
| Het klooster heeft een museum en een
beeldentuin. De foto rechtsonder heb ik Confrontatie genoemd. Het
beeld stelt Ramon Llull voor. Hij wordt gezien als de schepper van
de Catalaanse taal. |
| Ik merk dat ik in herhalingen val,
want het volgende klooster, Ermita de Bonany, ligt ook op een berg,
de 317 meter hoge Puig de Bonany, en ook vanaf die heuvel heb je een
fraai uitzicht over het eiland. |
| Het klooster werd gesticht aan het
begin van de 17e eeuw. |
| Real Cartuja in Valldemossa is een Kartuizerklooster
uit de 14e eeuw. Het kloostercomplex bestaat uit een kerk, een bibliotheek,
een museum en tuinen. In de winter van 1838-1839 bracht de Poolse
componist Frederic Chopin zijn vakantie door in het klooster samen
met zijn minnares, de Franse schrijfster George Sand. In deze periode
schreef Chopin zijn meesterwerk De preludes en George Sand haar
boek Winter in Mallorca. De kerk heeft een prachtige koepel en plafondschilderingen. |
| Hieronder het leven van een monnik
in twee foto's. |
| Aan het einde van dit verhaal gaan
wij naar het Monasterio de Miramar. In dit klooster is de geest van
twee bijzondere persoonlijkheden verenigd: Ramon Llull, de schepper
van de Catalaanse taal, en aartshertog Ludwig Salvator van Oostenrijk.
Het huis was talenschool, klooster en later woonhuis van de aartshertog.
De talenschool voor jonge monniken opende in 1276 zijn deuren. Later
wisselde het een paar keer van eigenaar, tot Ludwig Salvator het in
1872 kocht. Hij restaureerde het, breidde het uit, en redde de olijfbomen
van de ondergang. Vanaf het terras heb je uitzicht op de kust en op
de terrassen met olijfbomen. Miramar is zonder twijfel een van de
mooiste plekken op het eiland. |
•••••
|
