Rond de Oostzee
(3)
Het Noorse landschap


(1) (2) (3)

•••••

15 juli 2018

Na de week van de Baltische staten en de week van de hoofdsteden beginnen wij vandaag aan de week van het Noorse landschap. Dat betekent fjorden, bergen, eeuwige sneeuw, meren en ... tunnels. O ja, en trollen. Ons doel vandaag is het zo'n 340 kilometer van Oslo verwijderde Kinsarvik. Wij rijden door het prachtige landschap van de Hardangervidda, een natuurgebied dat ongeveer 8000 km² groot is en op een hoogte ligt van 1200–1400 meter. De hoogvlakte is het restant van een berggebied dat in de ijstijden door gletsjers is afgesleten. Aan die gletsjers dankt het gebied zijn huidige vorm met grote open vlaktes, rustieke meren en aan de rand hoge toppen. De hoogvlakte is vrijwel boomloos, en het hele jaar door kunnen in de hogere gebieden sneeuwresten liggen.


Reisleidster Marga heeft een stop gepland bij de Vøringsfossen, een van de hoogste watervallen in Europa. Het water maakt een loodrechte, vrije val van 145 meter op een totale hoogte van 182 meter. Het is altijd boeiend te kijken naar neervallend water. Tijdens onze reizen hebben wij al heel wat watervallen gezien. Bij de Vøringsfossen voel ik mij echter niet op mijn gemak. Je kijkt van grote hoogte neer op de waterval en als ik mijn fototoestel buiten de balustrade houd om een panoramafoto te maken krijg ik een acute aanval van acrophobia. Het nare gevoel in mijn maag verdwijnt pas als Marga mij op een torenhoog softijsje tracteert in het café bij het informatiecentrum.



Wij vervolgen onze weg door het bergachtige landschap waarbij wij door enkele tunnels moeten rijden. Deze zijn in Noorwegen veelal onverlicht en de wanden en plafonds zijn niet afgewerkt. Die van vandaag zijn echter wel heel bijzonder. Wij zijn middenin een berg als wij tot onze verrassing op een rotonde stuiten. Wij kunnen twee kanten op, aarzelen even, maar gelukkig staat er een bord dat ons de weg wijst. Bij een volgende berg gaan wij een tunnel in en draaien vervolgens als een kurkentrekker naar beneden om tientallen meters lager de berg weer te verlaten. Leuke ervaring! Op de foto linksonder is de uitgang van die tunnel te zien.


In Kinsarvik verblijven wij in het First Hotel, waar het diner bij de prijs is inbegrepen. Dat is wel zo makkelijk. Na het eten maken wij nog een wandeling door het dorp en langs het water van de Hardangerfjord. De kerk van Kinsarvik dateert van 1160 en is daarmee één van de oudste stenen kerken in Noorwegen.


16 juli 2018

Wij hebben een korte, maar mooie rit voor de boeg. Vandaag rijden wij de 150 kilometer van Kinsarvik naar Bergen over de smalle wegen langs het Hardangerfjord. Onderweg zullen wij drie verschillende veerponten gebruiken die ons over enkele vertakkingen van de fjord zullen brengen. Als wij dat niet doen, wordt de rit drie maal zo lang.

De eerste veerpont nemen wij direct na het ontbijt in het hotel, dat tegenover de aanlegplaats ligt. Als wij wegvaren staan er slechts drie voertuigen op het dek: onze auto, nog een auto en een motor. Het is vrijwel windstil, het water kent slechts een enkele rimpeling, en de zon schijnt volop. Wij genieten van de stilte, de rust en het prachtige landschap om ons heen. Hoog op de bergen weerkaatst de eeuwige sneeuw de zonnestralen.


Vanaf het bovendek maak ik een bijzondere panoramafoto. Zowel in de breedte als in de hoogte is de foto panoramisch.


Wat is Noorwegen toch mooi. Je kunt hier wel foto's blijven maken. Het ene uitzicht is nog fraaier dan het andere.


Wij zien een parkeergelegenheid (met WC!) langs de weg en zetten de auto er neer om de blaas te legen en even te ontspannen. Het rijden over die smalle wegen vergt veel van je concentratie. Je moet constant alert zijn op eventuele tegenliggers. Wij hebben geen slechte plek uitgezocht om tot rust te komen. Het is hier prachtig.


Wij komen aan in het dorp Jondal en moeten daar wachten op onze tweede veerpont. Ik maak van de gelegenheid gebruik om een van mijn geliefde r e f r a c t e d foto's te maken.


Aan het einde van de middag checken wij in bij ons hotel in Bergen, het Best Western Hotel Hordaheimen. Net als bij de meerderheid van de andere hotels waarin wij deze reis slapen moeten wij onze auto in een parkeergarage onderbrengen. Als hotels in het centrum van een stad liggen betekent dat voor de gasten dat zij veel parkeergeld moeten betalen. Aan het einde van de reis zal blijken dat wij zo'n €200 aan parkeergeld hebben uitgegeven.

Wij maken een korte wandeling in de omgeving van het hotel en besluiten bij een chic uitziend Chinees restaurant te gaan eten. Dat blijkt geen slechte keuze. Dit etablissement komt met stip binnen in mijn lijst van 'beste eetgelegenheden ooit'. Voldaan zoeken wij ons hotel op. Morgen gaan wij de hoogte in.

17 juli 2018

Bergen is een leuke stad. Dat vonden wij in 2002 en die mening wordt vandaag meer dan bevestigd. Deze voormalige Hanzestad wordt omgeven door zeven fjorden en zeven heuvels. Een daarvan, de 319 meter hoge Fløyen, kun je bereiken met de Fløyenbane, een kabelspoorbaan. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht over Bergen en de waterrijke omgeving.


Het oude Bergen bestond grotendeels uit houten huizen. De stad werd steeds weer door branden verwoest, voor het laatst in 1916. Daarom werden er na de Tweede Wereldoorlog uitsluitend stenen huizen gebouwd. De oudste nog bestaande of gerestaureerde houten huizen liggen aan de Tyske Brygge - het Duitse dok -, dat sinds 1945 om begrijpelijke redenen alleen nog Brygge heet en op de werelderfgoedlijst van de Unesco staat. Vanaf de overkant van het water heb je een mooi zicht op de lange rij houten huizen aan de kade van Brygge.


In 1365 werd Bergen een Hanzestad. Het Hanzekantoor, samengesteld uit meer dan twintig gebouwen, werd al snel een complete woon- en werkwijk. Tegenwoordig herbergen de huisjes van Brygge souvenirwinkeltjes, eet- en drinkgelegenheden en musea. Het is een plezier door de nauwe straatjes te slenteren, al heeft het allemaal wel een hoog 'Volendam gehalte'.


Het eerste koopmanshuis op de kade van Brygge, het 18de-eeuwse Finnegård, werd gerestaureerd en huisvest nu het Hanzemuseum - in het Noors Det Hanseatiske Museum -, dat het gebruik en de inrichting van de koopmanshuizen toont.


Om brand in de nauw gebouwde wijk te voorkomen, waren alle gebouwen onverwarmd. De enige verwarmde ruimtes bevonden zich in van steen gebouwde achtervertrekken, Schøtstuene, die de kooplieden ook als vergader- en rechtszaal gebruikten. Hier werd ook lesgegeven aan jongens, die werden opgeleid volgens het gildesysteem. Een leerling die de regels overtrad werd geslagen met een uitgerekte en gedroogde penis van een stier!


Wij hebben nog tijd voor een ander museum, het Visserijmuseum - in het Noors Det Norges Fiskerimuseum -, dat vertelt over de geschiedenis van de Noorse visserij en visverwerkende industrie waarbij de controversiële walvisvangst niet wordt ontweken. Het blijkt een verrassend leuk museum te zijn. Aan het begin laten wij nietsvermoedend een apparaat een foto maken van ons gezicht en vervolgens zien wij onze tronies op de meest onverwachte momenten terug op interactieve displays in de zalen van het gebouw. In het haventje van het museum ligt een replica van een Vikingschip.


Over vis gesproken. Aan het uiteinde van het havenbekken is dagelijks een levendige vismarkt. Er wordt niet alleen vis verkocht, maar bij vrijwel alle kramen kun je de gekochte vis na bereiding direct opeten. Op de weg terug naar Hotel Hordaheimen koopt Marga op de markt een vissalade met verschillende soorten vis. Ik ben een lafaard en opteer voor ... fish and chips. Tja, ik ben nu eenmaal niet zo'n viseter. Wel een mooi besluit van ons verblijf in Bergen.

18 juli 2018

Vanmiddag en vannacht zijn wij voor de derde keer langdurig op het water te vinden. Ditmaal gaan wij met een veerboot van de Fjordline van Bergen via Stavanger naar het Deense Hirtshals, waar wij morgenvroeg zullen aankomen. De boot vertrekt pas aan het begin van de middag, maar wij krijgen een sms'je van de rederij met de vraag vanwege de drukte vroeg aanwezig te zijn. Dat doen wij natuurlijk. Wij zijn echter zó vroeg dat wij als een van de eersten onze auto het autodek op mogen rijden. Het is een mooie, ruime boot met comfortabele hutten voorzien van een grote patrijspoort. Vanaf het achterdek maak ik een foto van de auto's die nog naarbinnen moeten.


Het asfalt is nat. Het regent! Dat hebben wij al een tijd niet meer meegemaakt tijdens onze reis rond de Oostzee. De inwoners van Bergen zeggen dat het in hun stad altijd regent. Dat kan wel kloppen want er valt gemiddeld 2250 mm per jaar en dat is echt veel. In de stad zijn dan ook verschillende paraplu automaten te vinden en jaarlijks wordt er een regenfestival met parapluparade gehouden. Wij hebben echt geluk gehad.

Onze veerboot vaart eerst langs de Noorse kust naar Stavanger. Wij gaan onder enkele imposante bruggen door.


Na nog geen drie kwartier varen maken de donkere regenwolken plaats voor witte exemplaren en een stralende zon. Arme inwoners van Bergen! Het stelt mij in elk geval in staat enkele mooie foto's te maken van het Noorse landschap aan beide zijden van de boot.



In Stavanger komen meer passagiers aan boord. Na het vertrek uit deze Noorse stad kiest de veerboot volle zee en is het voor ons tijd om ons vooraf bestelde diner te gaan nuttigen. Een zeer uitgebreid buffet stelt ons niet teleur. Na de maaltijd gaan wij nog even aan dek om de zon te zien ondergaan.


19 juli 2018

Na het ontbijt komt de veerboot aan in Hirtshals in het noorden van Denemarken, het negende land dat wij aandoen tijdens onze reis rond de Oostzee. De voor ons door Pharosreizen georganiseerde Koningsroute reis eindigt hier. Marga wil echter niet de ruim 900 kilometer naar huis in één dag rijden en heeft via het internet een hotel geboekt voor twee nachten in Sønderborg in het zuidoosten van Denemarken.

Het is opnieuw prachtig weer en wij rijden op ons gemak langs de westkust van Denemarken naar onze bestemming. De kuststreek is landschappelijk gezien zeker de moeite van het bekijken waard, maar is wel erg toeristisch met veel drukke badplaatsen. Rond het middaguur stoppen wij bij een familierestaurant om te lunchen. De ober / eigenaar weet mij over te halen een van de zes plaatselijk gebrouwen bieren te proberen. Hij geeft er een zodanig lange uitleg bij dat ik maar naar een van de flessen wijs en zeg dat ik die wel wil proberen. Na afloop van de lunch kan ik hem verzekeren dat het een lekker biertje was. Prompt probeert hij ons te overreden 's avonds opnieuw naar zijn restaurant te komen omdat hij dan een culinaire avond organiseert. Wij zeggen beleefd dat wij erover na zullen denken. Hij weet niet dat wij dan helemaal aan de andere kant van Denemarken zitten.

Aan het einde van de middag komen wij aan bij Hotel Sønderborg Garni, een niet al te groot en keurig hotel, dat vlakbij het strand en de jachthaven van Sønderborg ligt. Wij maken een wandeling over de boulevard naar het centrum om daar wat te eten. Het verder verkennen van het stadje komt morgen wel.


20 juli 2018

Wij beginnen de dag met een wandeling naar de jachthaven. De bootjes en de weerspiegelingen in het water doen ons aan Puerto de Mogán op Gran Canaria denken. Ik maak enkele mooie r e f r a c t e d foto's.


Dé attractie van Sønderborg is het gelijknamige Slot, dat onderdak heeft geboden aan koningen, hertogen, gevangenen en soldaten, en tegenwoordig een museum is. De buitenmuren dateren uit de middeleeuwen, maar in de 16e eeuw werd het slot flink uitgebreid tot renaissancekasteel. De prachtige kasteelkerk en de 38 meter lange ridderzaal uit die tijd zijn nog steeds te bewonderen. Verder zijn er tentoonstellingen over de geschiedenis en cultuur van Zuid-Jutland.



In het water naast het Slot zien wij een prachtig schip liggen dat een opleidingsschip van de Deense marine lijkt te zijn. Enkele matrozen zijn druk bezig met poetsen.


's Middags maken wij een korte autorit over het nabij Sønderborg gelegen schiereiland Als. Ons voornaamste reisdoel is het Augustenborg Slot, dat wordt beschouwd als een van de mooiste barokke kastelen van Denemarken. Het is nu een psychiatrisch ziekenhuis dat ook nog eens wordt verbouwd. Jammer genoeg is alleen de tuin opengesteld voor bezoekers.



Terug in Sønderborg dineren wij op het terras van een prima Thais restaurant. Als wij teruglopen naar Hotel Sønderborg Garni staat de zon inmiddels zó laag dat onze lijven lange schaduwen werpen op de grond.


21 juli 2018

Als wij uitchecken bij het hotel pakt Marga voor de zoveelste keer deze reis een betaalkaart uit haar tas. Deze kaarten hebben hun nut wel bewezen. Wij hebben zelden iets met contant geld betaald. In de niet-euro landen Zweden, Noorwegen en Denemarken hebben wij geen kronen in onze handen gehad. Zelfs de veelal geringe bedragen die wij betaalden voor ijsjes bij een kraam langs de weg konden 'gepind' worden.

Wij beginnen redelijk vroeg met onze thuisreis omdat wij files verwachten bij Hamburg en Bremen. Dat valt echter reuze mee en aan het einde van de middag rijdt Marga onze Ford C-Max de parkeergarage van Bella Vista in. In totaal heeft de auto 4180 kilometer gereden.

Het was een mooie, boeiende reis. Wij hebben veel afwisselende dingen gedaan en gezien: steden en dorpen verkend, kerken vanbinnen en vanbuiten bewonderd, door veelal prachtige landschappen gevaren en gereden, met andere culturen kennisgemaakt, leuke mensen ontmoet, en 'Scandinavische' woorden geleerd. Niet onbelangrijk was natuurlijk dat het weer vooral de laatste twee weken fantastisch was, wat het plezier dat wij aan de verschillende activiteiten ontleenden nog versterkte.

•••••

(1) (2) (3)