•••••
Martes, 18 de septiembre de 2018
Salamanca is een stad die al heel lang 'op mijn verlanglijstje staat'.
In 1983 zond Teleac Por Favor uit, een televisiecursus Spaans
gepresenteerd door Miquel Ayanes en de bloedmooie Pilar Alcon. Ik
heb daar toen een beetje halfhartig aan meegedaan. Tijdens de cursus
werden interviews met Spaanse mensen getoond en deze waren allemaal
opgenomen op het prachtige Plaza Mayor van Salamanca. Toen ik mij
enkele jaren geleden wat serieuzer ging bezighouden met de Spaanse
taal kwam bij mij het idee op enkele weken in Salamanca te gaan studeren.
Het is er tot nu toe niet van gekomen, maar wie weet? Vandaag rijden
wij van Ávila naar Salamanca. Zal de stad aan mijn verwachtingen voldoen?
Wij zijn nog geen kilometer op weg of ik zet de auto alweer aan de
kant. Op een heuvel even buiten Ávila bevinden zich de resten van
een kapel, Cuatre Postes, en vanaf deze plek heb je een mooi uitzicht
op de ommuurde stad Ávila. |
 |
 |
| Gisteren 'bewonderden' wij de rechterringvinger
van Santa Teresa in het Convento in Ávila dat aan haar is gewijd.
Vandaag gaan wij proberen in Alba de Tormes meer relikwieën van de
heilige Theresia te zien. In de kerk van het karmelietenklooster in
dit plaatsje aan de Río Tormes liggen haar hart en haar rechterarm.
Als wij de kerk binnenkomen begint er net een mis. Dat is jammer,
een blik op de relikwieën zit er niet in. Ik kan moeilijk op de in
een jurk gehulde man bij het altaar afstappen en hem vragen ¿Dónde
está el corazón de Santa Teresa? Bovendien zitten er honderden
gelovigen in de banken van de kerk. Toch ietwat teleurgesteld stappen
wij weer naar buiten. |
 |
 |
| Gelukkig heeft Alba de Tormes nóg een
bezienswaardigheid: de donjon van het kasteel van de hertogen van
Alva. Fernando Álvarez de Toledo y Pimentel, de derde hertog van Alva,
was een Spaanse generaal en landvoogd van de Nederlanden aan het begin
van de Tachtigjarige Oorlog. In de Nederlanden was zijn bijnaam de
IJzeren Hertog, in Spanje El Gran Duque, de Grote Hertog. De massieve
donjon ziet er indrukwekkend uit, maar het is jammer dat er van de
rest van het kasteel slechts fundamenten bewaard zijn gebleven. De
muren van de ridderzaal zijn versierd met wandschilderingen. |
| Vanaf het dak van de donjon kijken
wij uit over de stad en de wijde omgeving. |
| Wij besluiten om zo snel mogelijk naar
Salamanca te rijden, zodat wij anderhalve dag hebben om de stad te
verkennen. Als wij vroeg in de middag onze auto op de parkeerplaats
van de Parador de Salamanca zetten, zien wij dat deze niet is "gelegen
in een historisch gebouw", maar wel "op een unieke plaats". Dat wordt
duidelijk als wij even later vanaf het terras van de parador richting
de stad kijken en wij vóór ons het oude centrum zien liggen. |
| Wij wandelen door de tuin van de parador
naar de rivier en lopen over de uit de 1e eeuw daterende Puente Romano
de stad in. |
| Salamanca heeft de oudste universiteit
van Spanje, gesticht in 1218 door koning Alfonso IX. Het is ook echt
een universiteitsstad. Wij zien veel jonge mensen met boeken onder
de armen de statige universiteitsgebouwen in- en uitgaan of op een
grasveldje in groepjes discussiëren. De sfeer is ongedwongen. Op een
plein bij de universiteit vermaakt een mariachi band zowel studenten
als toeristen. Het begin is goed! |
 |
 |
De dominicanen vestigden zich in de
13e eeuw in Salamanca, waar ze het Convento de San Esteban stichtten.
Het zou uitgroeien tot een centrum van de scholastieke theologie en
van de contrareformatie. Beroemde personen hebben hun stempel gedrukt
op de historie van het klooster. Christoffel Columbus kwam hier op
zoek naar financiële steun voor zijn expedities, Ignatius van Loyola
heeft er zijn nieuwe doctrine geopenbaard, en de heilige Theresia
- daar is ze weer! - kwam in dit klooster biechten.
De bezichtiging begint in de 16e-eeuwse Claustro de los Reyes. De
benedenverdieping van deze kloostergang is een opeenvolging van spitsbogen
met steekribben. |
| Op de vloer staan spiegels die het
de bezoekers makkelijk maken omhoog te kijken. Je kunt zo leuke foto's
maken! |
| De bovenverdieping van de kloostergang
wordt bereikt via een prachtige, monumentale trap, de Escalero de
Soto. De trap werd tussen 1553 en 1556 gemaakt door Rodrigo Gil de
Hontañon en ontleent zijn naam aan de biechtvader van Carlos V, een
groot theoloog, die aanwezig was op het concilie van Trente. Het polychrome
bas-reliëf van de liggende, dromerig lezende Maria Magdalena past
uitstekend in de ruimte onder de trap. |
| Over biechten gesproken. Marga wil
per se haar zonden laten vergeven in de Confesonario de Santa Teresa,
de biechtcel van de heilige Theresia. Zij is verbolgen als zij binnen
wordt geconfronteerd met een video-Santa! |
 |
 |
Via de niet echt spectaculaire kerk
van het klooster lopen wij de warme namiddag in. In een winkel met
een etalage vol Spaanse wijn, ham, en kaas kopen wij een fles wijn
voor vanavond op de kamer.
Als je zoals wij van parador naar parador reist, krijg je bij het
uitchecken bij de ene parador een bon voor 15% korting voor het diner
bij de volgende parador. Dat is meegenomen, want de restaurants in
de paradores zijn soms heel exclusief en bepaald niet goedkoop. Het
diner in het restaurant van de Parador de Salamanca wordt echter een
feest: chique gerechten geserveerd door uitstekend personeel in -
niet geheel onbelangrijk - behapbare porties, en dat alles begeleid
door een uitstekende vino tinto. De 's middags gekochte fles
wijn wordt later op de kamer dan ook niet meer ontkurkt.
Morgen staat opnieuw Salamanca op het programma. |
•••••
|
