Buscando a Don Quijote
10


01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17

•••••

Martes, 25 de septiembre de 2018

ˇEstán locos, estos romanos! "Rare jongens, die Romeinen!" zegt Obelix tegen Asterix.


Wij lopen door Mérida. In 25 v.C. stichtte Publius Carisius, legaat van keizer Augustus, op deze plaats Emerita Augusta. Door haar gunstige ligging aan de Guadiana op een kruispunt van grote Romeinse wegen werd de stad al snel de hoofdstad van de kolonie Hispania Lusitania.


De Romeinen bouwden hier tempels, een theater, een amfitheater en zelfs een 400 meter lang circus. Een van hun bruggen overspant nog altijd de Guadiana, vlak bij de plek waar een haven lag.


Het Anfiteatro, dat eigenlijk uit twee tegen elkaar gebouwde theaters bestaat en daarom rond is, dateert uit de 1e eeuw v.C. en kon 14.000 toeschouwers bevatten. Er werden vooral wagenrennen gehouden en ook zeeslagen, nadat de piste eerst onder water was gezet. De banken zijn verdwenen, maar er zijn er een paar gereconstrueerd aan weerskanten van een van de toegangen. Aan de rand van de piste bevindt zich een muur die de eerste rij toeschouwers, gewoonlijk notabelen, beschermde tijdens dierengevechten. De gracht in het midden liep naar de opslagplaatsen en werd ook gebruikt om materiaal naar boven te halen voor de inrichting van de piste.


De toegangen en de grote overwelfde gangen waarlangs de massa mensen naar binnen ging zijn nog duidelijk te herkennen.


Het Teatro werd in 24 v.C. gebouwd door Agrippa, schoonzoon van Augustus, en heeft de klassieke opbouw van de grote keizerlijke theaters: een halfronde tribune met plaats voor ongeveer 6.000 toeschouwers, een orchestra voor de hoge gasten, een zeer mooie toneelmuur die ten tijde van Hadrianus (2e eeuw n.C.) werd versierd met zuilen en beelden, en een zuilengang met uitzicht op de tuin waar de toeschouwers in de pauze even konden wandelen.


De Casa romana del anfiteatro maakt deel uit van het complex. Hier bevinden zich de resten van diverse bouwsels - waterleidingen, bestratingen, muurvlakken - en van een Romeinse villa met peristyle en bijgebouwen. De mozaďekvloeren zijn uitstekend bewaard gebleven. Sommige zijn versierd met geometrische figuren, andere met taferelen uit het dagelijkse leven, zoals het persen van druiven in de herfst.


Het Circo romano uit de 1e eeuw n.C. verbijstert door zijn afmetingen. Langs de 417 meter lange en 112 meter brede piste bevinden zich tribunes van graniet waarop circa 30.000 toeschouwers konden plaatsnemen.


Ik overzie het immense terrein en moet onwillekeurig denken aan de paardenrace in de film Ben Hur. Later in het museumpje bij de uitgang zie ik dat meer mensen die gedachte hebben gehad. En daar hebben we zowaar Asterix en Obelix: ˇLos Albos! ˇLos Azúles! ˇLos Rojos! ˇLos Verdes!


Het is tijd voor koffie en een broodje. Wij vinden een klein café in het opvallend geschilderde gebouw van de Plaza de Toros, waarvan de ruimte onder de tribunes dienst doet als overdekte markt.


Ik probeer in de arena te komen, maar ik kom niet verder dan de afgesloten poort waardoor de toreador loopt op weg naar het gevecht met de stier. Aan de muur hangen voorwerpen die de geschiedenis van het stierenvechten illustreren. Ik zie enkele opgezette koppen van in de arena gedode stieren. Op de foto staat Soleares, een stier van 490 kilo, die het in 2014 in Sevilla aflegde tegen Enrique Ponce.


Het hoogtepunt van de dag is ons bezoek aan het Museo Nacional de Arte Romano. Dit museum voor Romeinse kunst is ondergebracht in een indrukwekkend gebouw, dat is ontworpen door Rafael Moneo om de fantastische collectie Romeinse vondsten uit Mérida te kunnen laten zien. Al direct bij de ingang vallen de sobere, statige lijnen op die doen denken aan Romeinse architectuur. Door de bakstenen muren komen de marmeren beelden des te beter uit. Via een lange loopbrug komen wij in de hoofdzaal, die door middel van negen rondbogen in verschillende segmenten is opgedeeld.



Boven deze zaal bevindt zich een mezzanine waar andere ruimtes en doorgangen op uitkomen.


In de hal zijn de beelden te zien die vroeger de toneelmuur in het Teatro sierden. Ook staan er sierelementen uit de zuilengang van het forum. Juwelen, munten en aardewerk worden tentoongesteld op de bovenetages, waar loopbruggen een goed uitzicht bieden op prachtige, aan de muur bevestigde mozaďeken, die vaak ettelijke meters hoog of breed zijn.


In de winkel van het museum koop ik ... Astérix en Hispania. Natuurlijk komen onze Gallische helden in Hispania de nogal anachronistische Don Quijote en Sancho Panza tegen!


Aan het begin van de avond lopen wij opnieuw de stad in om enkele tapas te eten en een biertje te drinken op het terras van een restaurant. De straten zijn vol met mensen. Dit is echt dé tijd voor de Spanjaarden om buitenshuis te zijn. Het is nog steeds erg warm. Om het wandelende publiek te verkoelen hangen overal aan de muren verstuivers die een mist van kleine waterdruppeltjes op ons doen neerdalen. Heerlijk!

•••••

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17