•••••
Martes, 2 de octubre de 2018
Wij stallen onze koffers en rugzakken in de consigna - een
gesloten ruimte voor bagage - van ons hotel en lopen naar het dichtstbijzijnde
metrostation. De metrotrein brengt ons naar het metro- en treinstation
Atocha. |
| Onder de grote koepel van ijzer en
glas van het station, dat in 1892 werd gebouwd, is een wonderlijke,
gigantische tropische tuin aangelegd. Dit lijkt in niets op het Centraal
Station in Amsterdam! |
| Dit immense station kwam in 2004 op
droevige wijze in het nieuws door een serie terroristische aanslagen
die het leven kostte aan 193 mensen en zo'n 2000 andere verwondde.
In maart 2007 werd naast het station, in het midden van de Avenida
de la Ciudad de Barcelona, een gedenkteken opgericht voor de slachtoffers
van de aanslagen. Eerlijk gezegd vinden wij het niet mooi. Ik maak
er dan ook geen foto van en wij lopen verder zonder het te bezoeken.
Daar krijg ik later spijt van als ik op het wereldwijde web foto's
vind waaruit blijkt dat het interieur van het monument mooier en indrukwekkender
is dan de buitenkant. |
| Het 130 hectare grote Parque del Buen
Retiro is voor de Madrilenen een geliefkoosde wandel- en ontmoetingsplaats.
Het is een prachtig groen eiland midden in de stad, met boomgroepen
en heerlijke tuinen, afgewisseld met architectonische creaties zoals
fonteinen, tempels en zuilengalerijen. Sommige bomen die hier staan
heb ik nog nooit gezien. |
| Centraal in het park ligt een vijver
met op de oever een zuilengalerij in de vorm van een halve maan met
een standbeeld van Alfonso XII. |
 |
 |
 |
Wij drinken een biertje op een terrasje,
waarna wij het park uitlopen en op zoek gaan naar een metrostation.
Wij wandelen langs het Prado, een van de belangrijkste klassieke musea
ter wereld. Helaas hebben wij geen tijd om het te bezoeken, wij moeten
naar het vliegveld! Wij halen onze bagage op in het hotel en nemen
de metro naar het Aeropuerto Adolfo Suárez Madrid-Barajas.
Wij zijn vroeg en er staat nog niemand bij de incheckbalie voor KLM-vlucht
KL 1706 naar Amsterdam. Fijn! Bij de veiligheidscontrole gaat het
echter mis. Ik word uit de rij gehaald en moet mijn rugzak openen.
Deze is door de scanner gegaan en de beambte vermoedt nu dat ik een
arma de terror - een terroristisch wapen - het vliegtuig in
wil smokkelen. Hij begint de tas uit te pakken tot hij komt bij de
metalen sculptuur van Don Quijote en Sancho Panza dat ik als souvenir
heb gekocht. Mijn wapen blijkt de ruim 20 centimeter lange lans te
zijn die Don Quijote in zijn hand houdt! Voorzichtig voelt de man
met één vinger hoe scherp de punt van de lans is, denkt een minuut
na, geeft dan gelukkig het beeldje aan mij terug en zegt dat ik door
mag lopen. Phew! Dat was toch even schrikken.
Enkele minuten voordat wij het vliegtuig in mogen, ga ik nog even
naar het toilet. Groot is mijn verbazing als ik daar Don Quijote aantref,
de man naar wie wij gedurende twee weken hebben gezocht. Het lijkt
alsof hij ten afscheid naar mij zwaait. In gedachten zeg ik tegen
hem: ¡Adiós, señor! en neem mijn laatste foto van deze reis. |
 |
Ons vliegtuig vertrekt om 20:25 uur,
vijf minuten vóór de geplande tijd van vertrek. Dat maak je ook niet
veel mee. In de KLM Boeing 737 zitten wij op de derde rij heerlijk
ruim in comfort class stoelen met een lege stoel tussen ons in. Vóór
ons staan alleen twee rijen stoelen van de vrijwel verlaten businessclass.
Wij landen op Schiphol om 23:00 uur. Wij zijn als eersten het vliegtuig
uit, onze koffers verschijnen vrijwel onmiddellijk op de bagageband,
er is geen douanecontrole en de Connexxion bus van lijn 300 komt direct
aanrijden. Om 23:55 uur doet Marga de voordeur van ons appartement
open. Zo snel is het nog nooit gegaan!
Nadat wij onze koffers en tassen hebben uitgepakt, bekijken wij de
gekochte souvenirs. Het zijn er veel: drie t-shirts voor Marga, een
t-shirt voor mij, een tegel met de straatnaam Plaza de España en een
afbeelding van Don Quijote en Sancho Panza, twee kikkers van keramiek,
een mok met een kikker, een sleutelhanger met een kikker, een fraai
geÏllustreerd boek over de schilder El Greco, de stripboeken Astérix
en Hispania en Astérix en Bretaña en de metalen sculptuur
van Don Quijote en Sancho Panza. Een rijke oogst! |
 |
| Het was een boeiende reis. Het weer
was fabeltastisch, de paradores van grote klasse, het landschap afwisselend,
hoewel niet zo mooi als vorig jaar in Noord-Spanje, de steden interessant
en rijk aan cultuur, en mijn Spaans ... kon er mee door. Zo af en
toe kon ik zelfs volgen wat ze zeiden! |
•••••
|
