•••••
Jueves, 20 de septiembre de 2018
Vanavond logeren wij in de Parador de Gredos, sinds 1928 gevestigd
in een oud stenen gebouw. Het is daarmee de eerste van alle paradores
in Spanje. Het ligt enkele kilometers voor Navarredonda de Gredos
in een prachtige omgeving met vergezichten op naaldbossen en de bergtoppen
van de Sierra de Gredos.
Voordat wij daar zijn, moeten wij echter nog een flink stuk rijden.
Het landschap dat wij vanuit onze auto zien voorbijglijden is sinds
Madrid vrijwel niet veranderd. Groepjes koeien grazen de laatste restjes
gras weg tussen de talloze steeneiken die met hun groene kleur contrasteren
met het geel van de door de zon geblakerde grond. Soms nemen die eiken
wel heel vreemde vormen aan. |
 |
 |
 |
Af en toe zien wij ook zwarte varkens
tussen de bomen lopen. Zij eten vooral eikels. De Iberische ham die
van dit ras varkens - la pata negra, de zwartpoot - wordt gemaakt
kent drie kwaliteitslabels: cebo (vetgemest met groenten en
granen), recebo (nog vetter gemest met eikels, groenten en
granen), en bellota, de beroemdste en duurste (uitsluitend
met eikels gevoerd en buiten gehouden).
Wij rijden naar de top van de Peña de Francia, met 1732 meter het
hoogste punt van de gelijknamige bergrug. Het laatste deel van de
weg is erg spectaculair: uitgehouwen in het gesteente draait hij rond
de rots tot bij een kleine parkeerplaats die hoort bij een klooster,
dat in de zomer door dominicanen als hotel wordt uitgebaat. Hier beklimmen
al eeuwenlang pelgrims een kruisweg op hun knieën om de plaats te
bezoeken waar inwoners van San Martin del Castañar in de vijftiende
eeuw de verschijning van Maria meldden. |
 |
| Wij wandelen het laatste stukje omhoog
naar een platform vanwaar wij een weids uitzicht hebben op de bergen
van Las Hurdes in het zuiden, de heuvels van Portugal in het westen,
het Castilliaans plateau tot aan Salamanca in het noorden en de Sierra
de Gredos in het oosten. |
| Ver beneden ons lopen enkele wilde
berggeiten. Wij zien ook een gier speurend naar zijn volgende maaltijd. |
| Heel bijzonder vinden wij het schijnbaar
aan de rots vastgeplakte Balcón de Santiago. Het herinnert de bezoeker
aan de Spaanse apostel Santiago, de patroonheilige van Spanje. De
figuur in het smeedwerk met in de rechterhand een kruis en de linkerhand
geopend stelt de apostel voor. |
 |
 |
Voordat wij vanaf de parkeerplaats
de steile weg naar beneden oprijden selecteer ik op onze Tom Tom de
volgende bestemming. Na zo'n 100 meter afdalen zegt Tom the Finn -
zo noemen wij onze Tom Tom stem - ineens: "Na vijftig meter sla linksaf".
Wij kijken elkaar aan en beginnen te lachen. Als wij zijn advies opvolgen,
zijn wij wel heel snel beneden!
Candelario is een leuk dorp met een wirwar van ongelijk geplaveide
en sterk hellende straatjes. De huizen hebben op de eerste verdieping
houten galerijen met een afdak die vol hangen met bloemen. Het sneeuwt
hier behoorlijk in de winter en als die begint te smelten worden de
straatjes echte bergstromen. Om de huizen zowel tegen de sneeuw als
het smeltwater te beschermen kunnen de deuren worden afgeschermd met
zware houten luiken. Deze schijnen ook nuttig te zijn om wilde dieren
buiten te houden. |
 |
 |
 |
 |
De benzinetank van onze auto begint
aardig leeg te raken, dus Marga stopt bij het eerste benzinestation
dat wij tegenkomen. Onze auto hebben wij nog niet eerder moeten voederen.
Ik weet dat er diesel in de tank moet, dus ik bekijk vol vertrouwen
de mogelijkheden. Hoe moeilijk kan het zijn? Ai, er zijn maar liefst
drie soorten diesel! Welke hebben wij nodig? Ik loop de winkel van
het benzinestation binnen en probeer een aardig meisje in mijn beste
Spaans te vragen welke soort diesel ik moet hebben. Tja, wat is 'diesel'
in het Spaans, gewoon diésel? Wat is 'soort' in het Spaans,
clase of tipo? Ik kom er niet echt uit, dus vraag ik
haar mee naar buiten te komen. Ik begin druk te wijzen naar de drie
pompen met diesel en zeg: ¿Yo necesito cuál tipo de diésel? Zij
begint in rap Spaans te vertellen dat er goedkope en dure soorten
diesel zijn. Gelukkig begrijp ik wat ze zegt en ik kies - uiteraard
- de goedkoopste variant. Voordat ze afrekent, pakt Marga in de winkel
eerst een ijsje voor me om mij een beetje te doen afkoelen.
Wij checken in bij Parador de Gredos. De omgeving is inderdaad prachtig.
Wij gaan zitten op een vlakbij onze kamer gelegen terras, ontkurken
een goede fles wijn, en genieten van het uitzicht. This is the life,
my friends! |
 |
 |
 |
•••••
|
