•••••
Miércoles, 26 de septiembre de 2018
Onze trouwe Fiat brengt ons vandaag van Mérida naar Guadalupe. Het
is een vrij lange rit door een mooi en afwisselend landschap van bergen,
bossen, en stuwmeren.
Op een heuvel bij het stadje Medellín bevinden zich een kasteel en
enkele Romeinse overblijfselen, waaronder een klein theater. Wij parkeren
de auto bij het gemeentehuis op het centrale plein van Medellín en
lopen in de richting van het kasteel dat wij boven ons zien liggen.
De door de zon gestoofde straten zijn volkomen verlaten. Er is geen
mens te zien. Het lijkt of wij de enigen op aarde zijn.
Wij slaan een hoek om en komen bij het begin van een grindpad dat
naar boven naar het kasteel lijkt te leiden. Op een bankje in de schaduw
zitten vijf oude mannetjes die ons aandachtig volgen. Wij zijn duidelijk
een item of interest voor ze. Misschien zijn wij wel de eerste
mensen die zij vandaag zien. Ik kan niet anders dan ze vrolijk een
¡Buenos días! toeroepen. Prompt beginnen ze alle vijf in rapid
fire Spaans tegen mij te praten. ¡Más lento, por favor!,
zeg ik, terwijl ik met mijn handen aangeef dat ze niet zo moeten ratelen.
Uiteindelijk wordt het mij duidelijk dat ze ons de weg naar het kasteel
willen wijzen. Dat blijkt het grindpad te zijn dat wij sowieso willen
nemen. Tja ... Ik bedank de oudjes hartelijk en neem afscheid met
een welgemeend ¡Adios, señores!.
Op deze heuvel aan de Guadiana rivier staat al sinds de 10e eeuw een
kasteel. Het huidige bouwwerk werd in de 14e eeuw gebouwd op de ruïnes
van de oorspronkelijke Moorse vesting. De klim naar boven valt niet
mee. Het is warm en het is niet makkelijk lopen op het grindpad. Het
kasteel ziet er vanaf hier wel indrukwekkend uit. Als wij door de
toegangspoort zijn gelopen worden wij hartelijk begroet door de kaartjesverkoopster,
die duidelijk blij is mensen te zien. Wij zijn niet geheel onverwacht
de enige bezoekers. |
 |
 |
| Helaas valt wat we binnen de kasteelmuren
zien flink tegen. Er staat niet veel meer overeind en daardoor kunnen
wij ons slecht een voorstelling maken van hoe het er ooit heeft uitgezien.
Toch hebben ze hier belangrijke opgravingen gedaan. Zo lezen wij op
een informatiepaneel dat ze een ondergronds reservoir uit de 12e eeuw
ontdekt en uitgegraven hebben. |
| Wij hebben echter niet voor niets de
heuvel beklommen, want het schitterende uitzicht op de omgeving vanaf
de hoogste toren van het kasteel vergoedt veel, zo niet alles. In
de diepte zien wij de Guadiana rivier stromen. |
De toegang tot het Romeinse theater
naast het kasteel is helaas gesloten. Wij lopen terug naar de auto.
Het bankje aan het begin van het grindpad is leeg, de oude mannetjes
zijn verdwenen. Misschien vonden ook zij het te warm.
Wij rijden verder naar het plaatsje Magacela. De weg voert over een
heuvelrug, waardoor wij het ene mooie uitzicht na het andere voor
ogen krijgen. |
| Ook Magacela ligt op een heuvel en
heeft een kasteel, maar daarvoor heeft reisleidster Marga ons niet
hiernaartoe gebracht. Wij zijn hier voor de Dolmen de la Cerca del
Marco. Wij zouden het een hunebed noemen. De dolmen bij Magacela bestaat
uit twaalf in een ring opgestelde granieten stenen. Ze omsluiten een
ruimte van ongeveer 5 meter doorsnede. De twee stenen bij de ingang
zijn zo'n 2 meter hoog, de andere zijn ongeveer 25 centimeter kleiner.
Op alle stenen zijn primitieve versieringen aangebracht. |
 |
 |
Wij komen vrij laat aan bij onze parador
in Guadalupe en besluiten het verkennen van de stad voor morgen te
bewaren. Als ik de auto op de binnenplaats parkeer word ik ineens
omringd door dertig brullende motoren. Een motorbende? Toch wel wat
angstig stappen wij uit. Marga raakt aan de praat met een van de motorrijders,
die uit Nederland blijkt te komen. Het zijn allemaal Nederlanders!
Hij zegt tegen Marga dat zij "een oudelullenclub uit Nederland zijn
die een rondreis door Spanje maken."
's Avonds bij het diner zien wij ze weer. Ze zitten aan drie grote
ronde tafels gezamenlijk te eten en gedragen zich ... keurig. Helemaal
geen motorbende! Over een vooroordeel gesproken. We eten in de tuin
van de parador en net als enige dagen geleden in Jarandilla de la
Vera weerlicht en rommelt het in de verte. Gelukkig blijft ook deze
onweersbui ver weg. |
•••••
|
